حجت الاسلام والمسلمین حسن غفاری فرد مدیر گروه تبلیغ موسسه عالی امام رضا(ع) و کارشناس جامعه شناسی در گفت و گوی تفصیلی با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا به تشریح اهداف و اقدامات پشت پرده مکتب شیرازی ها پرداخت.
به گزارش فتن ? وی در پاسخ به این سؤال که آیا گروههایی نظیر سید صادق شیرازی برای فتاوا و اقداماتشان توجیهات عقلی و روایی نیز دارند؟گفت: سه مطلب در این ایام باهم خلط میشوند؛ اول اینکه در صدر اسلام چه اتفاقاتی افتاد و چه گذشت؟ دیگر اینکه نسبت به آن اتفاقات چگونه باید برخورد کرد؟ و نکته سوم اینکه تکلیف ما محبان اهلبیت علیهمالسلام در مواجهه با مردمی که در آن عصر حاضر نبودند و فهم درستی نسبت به آن قضایا ندارند چگونه باید باشد؟ اینکه در صدر اسلام اتفاقات بدی افتاد و اینکه حق امیرالمؤمنین علیهالسلام را غصب کردند، اینکه جنگ جمل را راه انداختند، اینکه ثقیفه را تشکیل دادند، مواردی نیست که بشود منکر آنها شد و یا شیعه بخواهد نسبت به آن بیتفاوت باشد.
وب افزود: در فرمایشات حضرت امام (ره) نسبت به تاریخ و ظلم به ائمه، به دلایلی، تاریخ را از یک مقدار جلوتر بازبینی میکند و میگوید: «بنیعباس و بنیامیه (علیهملعنهالله) حق ائمه (ع) را غصب کردند» یا اگر کتاب کشفالاسرار امام (ره) را مرور کنیم، متوجه میشویم که مملو از دفاعیات از اهلبیت (ع) نسبت به ظلمی که در صدر اسلام به آنها شده است، میباشد. روایتهای این کتاب هم اختصاص به منابع شیعی ندارد و مملو از منابع اهل سنت است که مشهورترین آنها هم داستان غدیر است که 35 کتاب معتبر اهل سنت این موضوع را نقل کردهاند. بنابراین نه جمهوریاسلامی به دنبال انکار ظلم در حق اهلبیت (ع) است، نه امام خمینی (ره) به دنبال انکار آن بود و نه مقاممعظمرهبری (دامظلهالعالی) به دنبال انکار آن است و نه حتی بزرگان سابق بر اینها همچون مرحوم سید شرفالدین یا مرجع بزرگ جهان تشیع حضرت آیتالله بروجردی که معاصرین بهتبع این بزرگان این راهها را رفتهاند، به دنبال انکار این موضوع بودند. آیتالله بروجردی که همه اعتراف دارند در عصر خودش با اینکه حکومت اسلامی را در اختیار نداشت، تک مرجع جهان تشیع بود، دنبال وحدت بود اما به دنبال انکار این حقایق نبود.
*الگوی برخورد ما با دشمنان اهل بیت رفتار مولی الموحدین است
*نحوه برخورد امیرالمومنین با عایشه
غفاری فرد ادامه داد: مطلب دوم اینکه ما الآن با این حادثه و کسانی که این حادثه را ایجاد کردند چگونه باید برخورد کنیم؟ طبیعی است که وظیفه اصلی ما روشنگری و شفاف توضیح دادن است و از منابع خودشان استفاده کردن و مؤدبانه مطرح کردن است. آن چیزی که در حال حاضر دچار مغالطه شده مطلب سوم است. با مردمی که هزار و سیصد سال با این حادثه فاصله دارند و سینهبهسینه و نسل به نسل از زبان بزرگانشان، جز خوبی، حُسن شهرت، درستی عمل و سلامتی نیت رهبرانشان که موردانتقاد شیعه هستند، چیز دیگری نشنیدند چگونه باید برخورد کرد. عندالله و عندالرَّسول، این مردم چه جرمی کردهاند که قبل از اینکه روشن شوند، ما بیاییم با اینها برخورد توهینآمیز کنیم؟ این بحث خیلی مهم است. ما نمیگوییم که اگر یک مناظرهای اتفاق بیفتد رفتار جناب عایشه در داستان جمل را نقد نمیکنیم؛ بلکه معتقدیم در این نقد، الگوی رفتاری ما برخورد افراطی داعشی نیست، بلکه رفتار مولیالموحدین است. این از مشهورات شیعه است و اگر سنی بخواهد نپذیرد، امثال این حضراتی که ادعای دفاع از اهلبیت دارند و دست به توهین به رهبران اهل سنت میزنند، نمیتوانند این را انکار کنند که امیرالمؤمنین (ع) تا زمانی که جناب عایشه در حال جنگ بود با اصحاب او جنگید و برای مولا مانعی نداشت که عایشه را بکشد؛ کما اینکه چندین نفر را در آن جنگ کشت و چهار دست و پای شتر عایشه را نیز پی کرد و عملاً با این کار عایشه اسیر شد، اما بههیچوجه با عایشه برخوردی را که با اسرای غیرمسلمان میشد، ندارند. حضرت امیر (ع) ایشان را بر مرکبی سوار میکنند و بهواسطه شیر زنان شیعه بصره و اطراف که برای مشخص نشدن زن بودنشان لباس مردانه و رزمی پوشیده بودند، به مدینه فرستاده میشوند. بنابراین بااینکه عایشه بزرگترین خطای تاریخی را مرتکب شد که کمترین جرمش نزاع بین مسلمین است اما امیرالمؤمنین حریم ایشان را بهعنوان همسر پیامبر رعایت فرمودند. پس در این شکی نیست که شخصیتی که جنگ جمل را راه میاندازد مرتکب خطا شده است؛ اما امام معصوم تا آنجا حریمش را رعایت کرد که مراقبینش امنیت جانی او را تأمین کنند و از آنطرف، حرمت زن بودنش نیز حفظ شود. (البته ناگفته نماند که بنا بر نقلقول ابن ابیالحدید معتضدی، اینجا دوباره عایشه مرتکب خطا میشود و شروع میکند به اعتراض کردن به امیرالمؤمنین که چرا میخواهی همسر پیامبر را با مردها به مدینه بفرستی.) پس امیرالمؤمنین با توجه به رفتار خطای عایشه با او برخورد نکرد بلکه با توجه به جایگاه ایشان با او برخورد کرد. ما نیز که ادعای پیروی از اهلبیت (ع) را داریم، نمیتوانیم ورای اهلبیت با مخالفینشان برخورد کنیم.
این کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: همین رویه در منش و مسلک سایر اهلبیت (ع) نیز وجود دارد. بهطور نمونه حضرت زهرا سلاماللهعلیها در قبال غاصبان حق علی (ع) برخوردهای سلبی بهنحویکه این آقایان متعارف کردند (ناسزاگویی و اهانت) را به کار نمیبرد بلکه با اینها برخورد سلبی تعاملی به کار میبرد و مثلاً با اینها احوالپرسی نمیکند و بهعنوان یک شهروند امت به اینها روی خوش نشان نمیدهد. این را که دیگر بارها و بارها همین آقایانی که خیلی بهعنوان مدافع حق حضرت زهرا (س) به سینه میزنند، شنیدهاند و گفتهاند و نوشتهاند.
وی اضافه کرد: در نمونه دیگر مشهور است که در بالای منبر به امیرالمؤمنین توهین میکردند درحالیکه امام حسن علیهالسلام پای منبر نشسته بود و در شرایطی که درد میکشید، رنج میکشید و غصه میخورد اما به خاطر اینکه جنگ و خونریزی بین مسلمین نشود، سکوت میکرد. از این مصیبت عبور کنیم و برسیم به داستان تشییع جنازه امام حسن(ع)؛ مگر در آن شرایط امام حسین علیه السلام نمیتوانست همین جریانی را که در کربلا راه انداخت، در مدینه راه بیندازد؟ نمیتوانست به تیراندازان تیر بیندازد؟ حضرت ابوالفضل علیهالسلام که در حادثه روز عاشورا این همه قهرمانی کرد، نمیتوانست همانها را در مدینه انجام دهد؟ فاصله ماجرای تشییع امام حسن (ع) با واقعه عاشورا که 100 سال نبوده بلکه 10سال بیشتر نیست و نقل است که حضرت ابوالفضل (ع) از جنگ صفین همراه پدرش بوده است و دلاوری میکرده است. اما چرا امام حسین (ع) این کار را نمیکند؟ زیرا ایشان میدانستند که دشمن اصلی مسلمین، معاویه و حزب بنیامیه هستند؛ نه مردم مسلمان ناآگاه مدینه که در خبط و خطا افتادهاند و آلت دست دشمن مشترک شدهاند. پس اگر قرار است ما از اهلبیت (ع) دفاع کنیم، این منش اهلبیت است.
غفاری فرد گفت: همانطور که گفتم، نباید اینطور تصور شود که ما میخواهیم از مقام عصمت، از مقام امامت و از مقام ولایت امیرالمؤمینین صرفنظر کنیم. خیر؛ ما اصلاً صرف نظر نمیکنیم؛ این صریح فرمایشات امام (ره) در وصیتنامهاش است که علی (ع) از ماست، نهجالبلاغه از ماست، صحیفه سجادیه از ماست؛ این حرف خیلی معنا دارد؛ یعنی اینکه اینها به شیعیان تعلق دارد.
وی ادامه داد: مطلب بعدی اینکه ما چگونه با این بندگان خدا که از تاریخ فاصله گرفتهاند برخورد کنیم؟ آنها چه جرمی دارند؟ آیا آنها تحقیق کرده و یقین دارند؟ آیا خود شیعیان در علمشان به اهل بیت مجتهدند؟ آیا شیعیان به جایگاه اهلبیت آگاه کاملند یا به صورت مقلد و شنونده زبان علمایشان هستند؟ آیا یک شیعه حاضر میشود کسی به رهبرانش توهین کند؟ همانطور که شیعیان راضی نمیشوند کسی در پیشگاه آنها به رهبران شیعه توهین و جسارت کند، برادران اهل سنت نیز از اهانت به رهبرانشان به شدت ناراحت میشوند. ما در خطبههای نماز جمعه از یک عالم شیعه در عربستان به صراحت دفاع کردیم یا از شیعیان بحرین و لبنان دفاع و حمایت کردیم؛ پس چطور یک انسانی که ادعا میکند عقل و دین وآگاهی دارد میخواهد به یک میلیارد یا بیشتر انسان توهین کند؟ درواقع توهین به رهبران اهل سنت، توهین به خود برادران اهل سنت است.
این کارشناس مسائل مذهبی اظهار داشت: پس دقیقاً همانطور که معاویه آن روز میخواست با تحریک عایشه مدینه را به آتش بکشد، این عده امروز دارند پا جا پای معاویه زمان ما، کسانی چون اوباما، رهبران اروپای غربی و رهبران اسرائیل میگذارند و با مسلمانانی که بیخبرند و ناآگاهند و فقط به احترام پیامبر و قرآن به رهبرانشان علاقه دارند خصومت میورزند.
*شیرازی ها در کنار امریکاو اسرائیل هستند
*شیرازی ها نقش مغیره را برای بنی امیه بازی می کنند
وی گفت: این حضراتی که در قم مشغولند، سایت، رادیو و برنامههای ماهوارهای دارند که البته این برنامهها از حمایت آمریکا و انگلیس بهرهمندند و برنامههای آنها در این کشورها نیز پخش میشود. آمریکا و انگلیسی که بهوسیله حمایت از داعش این طور دارد شیعیان را قتلعام میکند، چهطور به اینها اجازه میدهد که در آمریکا علیه داعش حرف بزنند. بنابراین اینها نه دنبالهرو معاویه و آمریکا و اسرائیل بلکه در کنار معاویه و امریکا و اسرائیل هستند و با آنها هم قسم هستند؛ پس نیایند یک طوری سخن بگویند که جمهوری اسلامی دارد از حق اهلبیت عبور میکند، اتفاقاً چون فرهنگ اهلبیت در یمن، بحرین، عراق و لبنان بهوسیله جمهوری اسلامی ایران رواج یافت، معاویه زمان به وحشت افتاده و میخواهد بهواسطه اعوان خودش در مدینه امروز و بوسیله مروانبنحکمها، حجاجبنسقفیها و مغیرههای داخل مدینه، جنگ زرگری بین مسلمانان راه بیندازد. این واقعیتی است که بعضیها دارند نقش مغیره را برای بنیامیه بازی میکنند. آنها باید بیدار و هوشیار شوند.
غفاری فرد ادامه داد: ما به ارادت اینها به اهلبیت افتخار میکنیم، ما افتخار میکنیم که اینها ارادتشان به اهل بیت را ابراز و علنی میکنند، اما اینها ارادت را طوری ابراز میکنند که به بهانه تشییع جنازه امام حسن (ع) جنگ دربگیرد که نتیجهاش این میشود که جنازه امام حسن (ع) در وسط مدینه و در خیابان بیفتد و تشییع نشود و به آتش کشیده شود؛ درحقیقت اینها میخواهند این کار را بکنند و مغیره و مروان، این خبیث های تاریخ نیز این را در ذهن می پروراندن اما امام حسین (ع) زرنگی کرد و نگذاشت این اتفاق بیفتد. امروز هم ما بایستی همان حلم امام حسین (ع) را دنبال و دشمن مشترکمان را شناسایی کنیم. ما اگر امروز میخواهیم از اهلبیت دفاع کنیم باید حامی یمن، بحرین، عراق و علویان سوریه باشیم، آنوقت خودبهخود فرهنگ شیعه فراگیر خواهد شد و آن وقت برادران مسلمان ما میبینند که شیعه با کمترین جمعیت اینچنین مقابل اسرائیل و آمریکا ایستاده و غده سرطانی 60 ساله منطقه را نابود کرده است، پس حتماً فرهنگ اهلبیت فرهنگ قابل اطاعت و عقلانی است.